یکی از پرسشهای اساسی و تامل برانگیز در خصوص جایگاه شهرداریها در زیباسازی و مدیریت سیمای شهری، وجود اغتشاشات بصری در فضاهای شهری از قبیل وجود ساختمانهای نیمه تمام و نیمه کاره، وجود خرابی در معابر شهری، نداشتن نما در بسیاری از ساختمانهای شهری، نصب و الصاق انواع اعلانات بر در و دیوار ساختمانهای شهری و بسیاریدیگر از مسایل و معضلاتی است که در سیما و منظر شهری پدیدار است، اما نظارتی بر آنها نیست؟
دلایل اغتشاشات بصری در سیما و منظر شهرهای کشور را میتوان در چند عامل به شرح زیر جستجو کرد:
نخست نبود مدیریت یکپارچه توسعه شهری در کشور که باعث ارائه ضوابط معماری در حد محلی، توسط دولت مرکزی است. در حالیکه مجری آن نهادی محلی است که نه در تدوین این ضوابط نقش داشته و نه در تصویب آن، لذا یا ضوابط اجرا نمیشود و یا ناقص اجرا میشود.
دوم، وجود قوانین و مقررات متناقض که در خصوص موضوعات خاص و تامین برخی نیازهای عمومی و یا خاص تدوین و تصویب شدهاند که باعث محدودیت در وظایف اجرایی شهرداریها در خصوص نما و منظر شهری میباشند. به طوری که ابزار تشویقی شهرداریها برای حذف بناهای قدیمی که بر منظر شهری اثر نامطلوب میگذارد و باعث نازیبایی فضاهای شهری میشود، تحت تاثیر قرار داده است. به عنوان مثال مفاد تبصره(۲) ماده(۲۳) قانون نوسازی و عمران شهری در خصوص ساختمانهای اساسی که به جای ساختمانهای کهنه و قدیمی نوسازی و تجدید بنا میشوند را از پرداخت عوارض نوسازی معاف نموده است، در حالیکه قوانین موخر، مثل قانون موسوم به قانون تجمیع عوارض و قانون مالیات بر اررزش افزوده کلیه قوانین و مقررات مربوط به کلیه معافیتها را بر عوارض شهرداری لغو نمودهاند.
سوم، عدم آگاهی متخصصین از نیازهای اجرایی مدیریت شهری در طراحی بناها و مبلمان شهری متناسب با نیاز شهروندان و تدوین ضوابط محلی برای بهینه سازی ابزارهای کنونی برای فضاهای شهری، و نگرش صرفا کالبدی معماران و طراحان شهری به مسایل شهری، فارغ از تعریف فضاهای اختصاصی متناسب با نیازهای فرهنگی جوامع ایرانی. استفاده از کلماتی نظیر منظر شهری که در قوانین و مقررات جاری کشور هیچ تعریف از آن وجود ندارد و هرگونه ارائه ضابطه با این عنوان ضمانت اجرایی طرح های توسعه شهری را با چالش مواجه میکند.
مبلمان شهری چیست؟
مجموعه وسیعی از وسایل،اشیا ،دستگاه ها،نمادها،خرد بناها،فضاها و عناصری که چون در خیابان و در کل در فضاهای باز شهری نصب شده اند و استفاده عمومی دارند به این اصطلاح معروف شده اند.
معلول به چه کسی گفته می شود؟
فردی که به هر علت دچار ضعف،اختلال و یا عدم توانایی در اندام های حرکتی شده و برای تحرک نیاز به استفاده از پاره ای وسایل کمکی داشته باشد.
سالخورده کیست؟
گروه سنی 65 سال به بالا که به علت کهولت سن قادر به انجام فعالیت های روزانه به طور معمول نمی باشند.
ناتوانان چه قشری را شامل می شوند؟
این دسته افراد مادران دارای فرزند خردسال(نیاز به کلسکه و ...)،بیماران و گروه سنی زیر 6 سال را شامل می شوند.